Marieke is al moeder van Amber, haar dochter van elf jaar, als ze heel gewenst samen met de liefde van haar leven Frank weer zwanger is. De zwangerschap verliep redelijk tot Marieke 32 weken zwanger was. “Ik ging naar bed en had ineens heel zware benen. Frank hielp me in bed want dat lukte niet meer. Toen ik dacht dat ik in mijn broek plaste, keek ik naar beneden en zag dat ik een bloeding had.”

Op dat moment gaat alles snel. Het ziekenhuis wordt gebeld en tijd om op de ambulance te wachten is er niet. Ze moet nu naar het ziekenhuis. Daar aange­komen krijgt ze al snel te horen dat ze een keizersnede krijgt. “Ik was eigenlijk heel kalm, alles ging een beetje langs me heen.” Als Marieke terugkijkt op die periode, heeft ze het gevoel dat het vanaf dat moment misging. “Ik lag op de operatietafel en ik vroeg op een gegeven moment waar mijn man was. Frank zat nog in de wachtkamer; in de stress was het ziekenhuispersoneel hem vergeten mee te nemen naar de operatiekamer, waardoor hij de bevalling van zijn zoon bijna miste.”

Niemand wilde luisteren

Khyran komt twee maanden te vroeg ter wereld en heeft het in het begin hard te halen. “Ik was bang dat hij het niet zou redden.” Naast de zorgen om Khyrans gezondheid heeft Marieke ook nog eens het gevoel dat ze in het ziekenhuis niet gehoord wordt. “Ik heb daar behoorlijk stennis lopen maken, want niemand wilde naar me luisteren als ik zei dat het met Khyran niet goed ging.” Na bijna zes weken in het ziekenhuis te hebben gelegen mag Khyran eindelijk naar huis.

Ik kon niet genieten

En dan merkt Marieke dat ze die periode niet zo makkelijk kan verwerken. “Ik was zo bang dat hij weer naar het ziekenhuis moest.” Door haar gepieker wordt ze steeds verdrietiger en banger. “Ik kon niet genieten, was alleen maar bezig met hoe het allemaal gegaan was en of ik hem niet alsnog zou verliezen.” Door het nazorgbureau vanuit het ziekenhuis wordt ze doorverwezen naar Baby Ex­tra. Vooral de cursus ‘Als je pas een baby hebt’ doet veel bij Marieke. “Door de contacten met andere ouders kwam ik erachter dat ik niet de enige ben, die soms moeite heeft om te genieten van het moederschap. Bij Baby Extra kon ik mijn verhaal kwijt, daar werd ik wel gehoord.” Bovendien ziet ze, door samen met iemand van Baby Extra naar Khyran te kijken, dat hij zich eigenlijk heel goed ontwikkelt. En dat geeft haar vertrouwen in hoe zij het als moeder doet.

Hoe gaat het nu?

Op dit moment heeft Marieke nog hulp om bepaalde zaken uit haar verleden te verwerken, maar langzaam maar zeker durft ze naar de toekomst te kijken zonder angst en piekeren. “Khyran doet het gewoon keigoed, het is een heerlijk tevreden en vrolijk menneke.”